in mausamoñ meñ nāchte gaate raheñge ham
hañste raheñge shor machāte raheñge ham
lab suukh kyuuñ na jaa.eñ galā baiTh kyuuñ na jaa.e
dil meñ haiñ jo savāl uThāte raheñge ham
apnī rah-e-sulūk meñ chup rahnā manā hai
chup rah ga.e to jaan se jaate raheñge ham
nikle to is tarah ki dikhā.ī nahīñ diye
Duube to der tak nazar aate raheñge ham
dukh ke safar pe dil ko ravāna to kar diyā
ab saarī umr haath hilāte raheñge ham