muddatoñ ke ba.ad jab pahuñchā vo apne gaañv meñ
jhurriyāñ chehre pe thiiñ aur aable the paañv meñ
ab to shāyad gir gayā hogā vo pīpal kā daraḳht
bachpane meñ ham milā karte the jis kī chhāñv meñ
kaun aa.egā mirī dahlīz pe barsoñ ke ba.ad
aaj ham phir kho ga.e kavve ke kaañv kaañv meñ
taaki mujh pe shahr kī uryāniyāñ ġhālib na hoñ
apnī āñkheñ chhoḌ aayā huuñ maiñ apne gaañv meñ
ek samundar aañkh meñ thā maujzan 'tālib' magar
umr-bhar ham tishna-lab bhaTkā kiye sahrāoñ meñ