har chand zindagī kā safar mushkiloñ meñ hai
insāñ kā aks phir bhī ka.ī ā.inoñ meñ hai
tahzīb ko talāsh na kar shahr shahr meñ
tahzīb khañDaroñ meñ hai kuchh pattharoñ meñ hai
tujh ko sukūñ nahīñ hai to miTTī meñ Duub jā
ābād ik jahān zamīñ kī tahoñ meñ hai
kaisā tazād hai ki fazā hai dhuāñ dhuāñ
aur aag hai ki zer-e-zamīñ ḳhandaqoñ meñ hai
insān be-hisī se hai patthar banā huā
muñh meñ zabān bhī hai lahū bhī ragoñ meñ hai