jhūTī bāteñ jhūTe log
sahte raheñge sachche log
hariyālī par boleñge
sāvan ke sab andhe log
do paise meñ mahñge haiñ
kirdāroñ ke saste log
merī guzārish kyā sunte
ūñche qad ke chhoTe log
ġhair to aañsū pochheñge
dhokā deñge apne log
ek jagah kam milte haiñ
itne saare achchhe log
is jīvan meñ ghuum chuke
aadhī duniyā puure log
barsoñ meñ phir dekheñge
bhole-bhāle pyāre log
sadiyoñ pahle hote the
apnī dhun ke pakke log
har mahfil meñ karte haiñ
ochhī harakat ochhe log