kahne vaale kahte haiñ
dasht meñ pāgal rahte haiñ
chāñd bhī sun ke jaltā hai
chāñd se chehre hote haiñ
terā hañsnā dekheñ to
mausam Thahrā karte haiñ
zaḳhm lage haiñ phūloñ se
jin ko paanī dete haiñ
āñkheñ merī sastī haiñ
aañsū tere mahñge haiñ
us ke shahr kī bārish meñ
phuul baraste rahte haiñ
ek nazar vo dekheñ to
ham āñkheñ paḌh lete haiñ
chiḌiyā tote mor aur vo
mujh ko apne lagte haiñ
un pe likkhe sher 'iqrā'
kuchh aur bhī achchhe hote haiñ